Azot z nawozów mineralnych wykorzystywany jest przez ziemniaki w około 50-70%. Polskie odmiany ziemniaka w zależności na reakcje na azot możemy podzielić na: 

• azotolubne jak: jadane Bartek, Aruba, Lord, Gracja, Finezja, Ibis, Wiking, Cekin
• skrobiowe: Dorota, Alicja, Neptun, Ślęza, Jasia, Bzura, Pasa, Gabi

Na odmiany azotolubne możemy stosować dawki azotu (140-170 kg N/ha). Stosunkowo małe potrzeby azotowe maja odmiany jadalne: Bila, Bard, Triada, Niagara, Oman i Medea, oraz skrobiowe: Gadawa, Adam i Skawa. Wystarczają im dawki ok. 100kg N/ha. Ze względu na niskie zapotrzebowanie na azot odmiany te predysponowane są do upraw ekologicznych. Pozostałe odmiany nawozimy azotem w granicach 100-150 kg na ha. Odmiany zagraniczne ziemniaka zazwyczaj potrzebują lepszych gleb i lepszego nawożenia. Tylko odmiany jadalne o płytkich oczkach i bardzo smaczne: Colette, Jelly, Bellarossa, Nicola, Vitara i Rosalind mają mniejsze potrzeby azotowe. Nawożenie N w zależności od kierunku użytkowania dawki powinny wynosić:

• dla odmian bardzo wczesnych i wczesnych 40-80kg/ha.
• dla odmian przeznaczonych na sadzeniaki około 100 kg/ha, a przy uprawie elitarnej na dobrych stanowiskach 50-90 kg/ha.
• dla pozostałych kierunków użytkowania 100-170 kg/ha.

Przy uprawie odmian wczesnych stosujemy nawozy szybko działające saletrzak lub saletra amonowa. Przy uprawach na późniejszy zbiór to stosujemy mocznik lub nawozy wieloskładnikowe. Na plantacjach sadzeniaka musimy uważać żeby nie przenawozić azotem. Przenawożenie N powoduje pogorszenie zdrowotności i degradacje bądź dyskwalifikacje plantacji. Ponadto mamy zbyt duży udział bulw dużych o średnicy powyżej 60mm, który w nasiennictwie jest niepożądany. Ogólna zasada jest taka, że im bardziej elitarna plantacja nasienna ziemniaka, tym mniejsze nawożenie azotem. Na przenawożonej plantacji azotem zwiększają się straty na uszkodzenia mechaniczne przy zbiorze, sortowaniu i w okresie przechowywania.