Rolnictwem ekologicznym zajmuje się w Polsce ok. 12 tys. gospodarstw, co stanowi 0,5% wszystkich gospodarstw. Ziemniaki uprawia się na powierzchni około 1500 ha. Ziemniak w uprawie ekologicznej jest bardzo trudny przede wszystkim ze względu na szkodniki i choroby występujące w ziemniaku. Walka z nimi jest trudna i pracochłonna, a uzyskany plon ze względu na ponoszone ryzyko nie zawsze rekompensuje poniesiony trud.

Przebieg procesów wzrostowych i rozwojowych ziemniaka dzielimy na 5 faz:

1. Okres spoczynku- rozpoczyna się po zbiorze dojrzałych bulw do kiełkowania. Okres ten o różnych odmian wygląda przebiega różnie. Niższa temperatura i niższa wilgotność przedłużają okres spoczynku ziemniaka.

Do zbioru ziemniaków należy przystępować wówczas, gdy na bulwach wytworzy się korek, który nie schodzi pod naciskiem palca, a nać zasycha, albo jest zeschnięta. Tylko bardzo wczesne i wczesne odmiany jadalne zbieramy przy niepełnej dojrzałości bulw do bezpośredniej konsumpcji. Zbiór wczesnych odmian  jadalnych można rozpocząć gdy średnica bulw wynosi 2,5 cm, a polon pod krzakiem wynosi 25 dekagramów.

Zabiegi uprawowe jesienne

 Jesienne zabiegi uprawowe pod ziemniaki są tradycyjne jak u innych roślin. Ziemniaki najczęściej uprawia się po zbożach. Pierwszym zabiegiem powinna być płytka  podorywka lekko przebronowana. Zabieg ten przyczynia się do pobudzania i wzrostu chwastów.

Jakość materiału sadzeniakowego ma bardzo duże znaczenie w produkcji ziemniaka. Tylko zdrowe i nie porażone bulwy mogą wydać zadowalający plon o pożądanych cechach jakościowych. Wprowadzony ma być obowiązek stosowania sadzeniaków posortowanych (2 frakcje) o odpowiedniej średnicy poprzecznej w zależności od kształtu bulw charakterystycznych dla danej odmiany. Bulwy okrągłe i owalne I frakcja 28-45 mm, II- 45-60 mm, dla bulw podłużnych I frakcja 25-45, II- 45-55 mm.

Azot z nawozów mineralnych wykorzystywany jest przez ziemniaki w około 50-70%. Polskie odmiany ziemniaka w zależności na reakcje na azot możemy podzielić na: 

Nowocześnie gospodarujący rolnik poziom nawożenia fosforem i potasem powinien dostosować do aktualnej zasobności gleby. Pozwoliłoby mu to zracjonalizować nawożenie i obniżyć koszty. Nawożenie fosforowo-potasowe dostosowujemy w odpowiednich proporcjach do nawożenia N. Gdy nie znamy zasobności gleby proporcje składników N:P:K  powinny wynosić:

Nawożenie ziemniaka jest jednym z najważniejszych czynników nowoczesnej technologii produkcji ziemniaka. Decyduje o wysokości i jakości plonu, a tym samym o opłacalności wybranego kierunku produkcji. Ustalając dawki nawozów pod ziemniaki należy uwzględnić: